Nietrudno sobie wyobrazić, że zmniejszony przepływ powietrza wchodzącego do kompostu nie jest dobry dla jego jakości. Aby utrzymać wysoką jakość kompostu, ważne jest, aby rury pod podłogą bunkra były czyste i wolne od zatorów. Zablokowane rury mogą prowadzić do gromadzenia się wody na dnie bunkra, ponieważ woda nie będzie spływać, i tworzyć warunki beztlenowe, szkodząc procesowi kompostowania. Ustal rutynę dokładnego czyszczenia wszystkich rur co trzy miesiące. Użyj węża, aby wypłukać brud i gruz, zapewniając prawidłowy przepływ powietrza przez cały proces kompostowania.

Zapewnienie dokładnego oczyszczenia zatkanych rur ma kluczowe znaczenie, ponieważ samo przepłukanie ich wodą od przodu do tyłu może nie wystarczyć. Pomimo przepływającej wody, w rurach może nadal gromadzić się brud. Aby uzyskać zadowalający wynik, należy dotrzeć do końca rur za pomocą węża i użyć przeciwciśnienia w celu usunięcia wszelkich pozostałych zanieczyszczeń. W załączeniu poniżej zdjęcie przedstawiające całkowicie zablokowane rury i wydobyty z niektórych z nich brud. Ten wizualny dowód podkreśla konieczność dokładnego czyszczenia w celu utrzymania optymalnego funkcjonowania procesu kompostowania.

2

 

 

 

 

 

 

 

Kiedy rury w systemach kompostujących zablokują się, mogą pojawić się pewne problemy. Możesz zobaczyć mokre plamy i obszary bez wystarczającej ilości powietrza (strefy beztlenowe) w kompoście. Dzieje się tak, ponieważ przepływ powietrza potrzebny do kompostowania zostaje zakłócony
w górę. Kiedy rury są zatkane, powietrze nie może prawidłowo przepływać, przez co w niektórych częściach kompostu brakuje tlenu. Będzie to również widoczne w zmniejszeniu nacisku na podłogę bunkra. Wszystko to nie nadaje się do kompostowania i może powodować nieprzyjemny zapach i powolny rozkład.

Ważne jest, aby zachować bezpieczeństwo podczas postępowania z zablokowanymi rurami w systemach kompostujących. Noś dobrą maskę na twarz, aby chronić się przed szkodliwymi gazami, które z czasem mogą gromadzić się w zablokowanych rurach. Upewnij się także, że pomieszczenie jest dobrze wentylowane i przestrzegaj zasad bezpieczeństwa, aby uniknąć wypadków.

Erik de Groot
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.
https://www.mushroomsconsultant.com

Faza 1: Przygotowanie świeżego kompostu
Proces uprawy grzybów rozpoczyna się od wytworzenia świeżego kompostu. Do tworzenia kompostu używa się zbilansowanej mieszanki różnych surowców, w tym siana, słomy i obornika drobiowego. Właściwa wilgotność, temperatura i napowietrzenie są kluczem do wywołania pożądanych reakcji chemicznych w kompoście.

Faza 2: Napełnianie bunkra i tunelu
Po wytworzeniu kompost jest wprowadzany do bunkrów lub tuneli, gdzie poddawany jest pasteryzacji i kondycjonowaniu. Na tym etapie temperatura kompostu jest ściśle monitorowana, aby mieć pewność, że utrzymuje się w idealnym zakresie od 56 do 60 stopni Celsjusza.

Faza 3: Mieszanie zaszczepiacza w kompoście
Po pasteryzacji i kondycjonowaniu kompost jest gotowy do dodania zaszczepiacza. Zaszczepiacz miesza się z kompostem w proporcji jednej czwartej lub jednej trzeciej, aby przyspieszyć fazę zaszczepiania. Zaszczepiacz trwa zwykle około 2-3 tygodni, podczas których kolonizuje kompost grzybnią.

Faza 4: Opróżnianie tunelu i wypełnianie pomieszczenia do uprawy
Po pomyślnym zakończeniu fazy zaszczepiania następnym krokiem jest opróżnienie tunelu i przeniesienie kompostu skolonizowanego przez grzybnię do pomieszczenia hodowlanego. Kompost jest równomiernie rozprowadzony i wyrównany, aby przygotować się na początek wzrostu grzybów.

Faza 5: Rozwój i zbiór grzybów
W następnej fazie szpilki grzybowe rosną, szybko przekształcając się w dojrzałe grzyby. Rozwój grzybów wymaga ścisłej regulacji temperatury, wilgotności i wentylacji, aby stworzyć sprzyjające środowisko do wzrostu.
Gdy grzyby osiągną pełną dojrzałość, są starannie zbierane ręcznie. Proces zbierania grzybów wymaga dużej precyzji, aby mieć pewność, że zbierane są wyłącznie dojrzałe grzyby.

Faza 6: Gotowanie, opróżnianie i czyszczenie
Po zbiorach istotnym krokiem w procesie uprawy pieczarek jest opróżnienie pomieszczenia do uprawy i oczyszczenie sprzętu, aby zapewnić warunki sanitarne i zapobiec zanieczyszczeniu. Grzyby są następnie wysyłane do pakowania, wysyłki i sprzedaży.

Podsumowując, hodowla pieczarek to złożony proces, który wymaga dbałości o szczegóły na każdym kroku. Od świeżego kompostu po zbiory i warunki sanitarne – każdy etap odgrywa kluczową rolę w produkcji grzybów wysokiej jakości. Ściśle przestrzegając tych kroków, hodowcy pieczarek mogą osiągnąć optymalne wyniki i przyczynić się do stale rosnącego zapotrzebowania na świeże i pyszne grzyby.

Runda Freda Musca


Blog Freda Musca

Jeśli chcesz rozpocząć dyskusję z hodowcą (lub konsultantem), zacznij mówić o podlewaniu.
Ile, kiedy i jaką metodę podlewania.

Aby jednak mieć jakikolwiek sens, musisz najpierw zdefiniować okres. Podlewanie odbywa się na glebie osłonowej i podlewaniem nad grzybami i między uderzeniami wody.
Ten blog dotyczy podlewania na glebie okrywowej w okresie inkubacji. Woda podana w tym okresie ma na celu doprowadzenie gleby okrywowej do maksymalnego poziomu wilgoci i utrzymanie odpowiedniej wilgotności kompostu.
Dobry kompost fazy 3 w momencie umieszczenia w osłonie będzie miał około 60% wilgotności. W przypadku białych szczepów, które mogą być nawet o 3% wyższe, brązowe szczepy preferują 1 lub 2% bardziej suche. Nie można doprowadzić kompostu do znacznie wyższego poziomu wilgoci poprzez podlewanie go po napełnieniu. Możliwe jest podawanie wody do kompostu, ale będzie to woda wolna, która musi zniknąć podczas okresu owocowania.
Do kompostu można podać od 2 do 4 litrów wody podczas napełniania lub później, ale powinno to być maksimum. Nawet jeśli konieczne jest schłodzenie kompostu. Można to lepiej zrobić, podając wodę do obudowy i pozwalając jej odparować ze świeżym powietrzem i cyrkulacją.

Sama gleba w osłonie może obsłużyć do 7 litrów na m² plus woda, która pierwotnie znajdowała się w osłonie. Oczywiście mówimy o osłonce zawierającej biały i czarny torf.
Ponad 7 litrów wyparuje, przejdzie do kompostu lub do kanalizacji.
Biorąc pod uwagę, że parowanie może wynosić około 2 litrów na m² dziennie, strata przy parowaniu wynosi około 10 litrów. Jeśli policzysz utratę kapania, wodę pozostającą w kompoście i odparowanie, uzyskasz około 25 litrów wody. W sytuacjach praktycznych oznacza to całkowitą ilość wody średnio od 20 do 30 litrów. W zależności od gospodarstwa i pory roku. Rosnące suszenie często oznacza utratę produkcji, a coraz bardziej wilgotne oznacza problemy z uprawą, głównie w wyrastającym z grzybów.
Kolejną rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest metoda podlewania. Upewnij się, że ciśnienie wody na obudowę nie jest zbyt wysokie. Zbyt wiele razy widzę obudowę z uszkodzoną powierzchnią, która spowoduje problemy z parowaniem.

Każdy system ma inną presję, a jeśli nie jesteś pewien, zapytaj producenta. Regularne czyszczenie dysz jest czymś, co pomoże utrzymać odpowiedni nacisk i odpowiednią regulację podlewania drzew, patrząc na odległość i wysokość zgodnie z poziomem obudowy.
Podlewaj dalej, ale nie przejmuj się!

Te trzy zasady są podstawą zwalczania chorób w hodowli grzybów. Moim zdaniem nie ma farmy, w której nie ma miejsca na chorobę.
Ale w zależności od tego, co zostanie zrobione, przerodzi się w poważny problem lub pozostanie ukrytą bombą zegarową.

Jeśli problem zostanie wykryty, ma kluczowe znaczenie. Aby mieć pewność, że tak się stanie, konieczne jest szkolenie ludzi w gospodarstwie, a zwłaszcza zbieraczy. Są twoimi oczami na farmę.
Muszą znać najczęstsze choroby, a zwłaszcza na młodym etapie. Wiele miejsc suchego pęcherza nie jest rozpoznawanych i można je zobaczyć tylko wtedy, gdy choroba znajduje się na prawie nieuleczalnym stadionie. Mała brodawka na grzybie lub szarym miejscu często jest pomijana.
To samo dotyczy owadów. Wielu hodowców nie zdaje sobie sprawy z różnicy między phorid a sciarid. Chociaż wzór obrażeń jest zupełnie inny, to jest próg, w którym naprawdę zaczyna kosztować produkcję. Również lekarstwo jest zupełnie inne.
Przykład: hodowcy stosują diflubenzuron przeciwko phoridom.
Jest aktywny tylko przeciwko sciaridom.
Jeśli choroba zostanie rozpoznana, należy ją odizolować. Można go przykryć na miejscu, ale najważniejsze jest po prostu zamknięcie wszystkich drzwi. Sprawdź filtry i uszczelki drzwi. Jeśli pokój jest zainfekowany, upewnij się, że infekcja jest zawarta w tym jednym pokoju i nie rozprzestrzenia się na farmie.
Po izolacji chorobę można leczyć. Jeśli miejsce zostanie wykryte na wczesnym etapie, można zrobić tylko z zabiegiem sportowym. Jeśli jest więcej, należy zająć cały pokój.
Ale zbyt często infekcja się rozprzestrzenia i trzeba leczyć całe gospodarstwo. Ogólnie leczenie pokojowe w pełnym cyklu z nakładaniem się dwóch lub trzech pokoi w celu przerwania cyklu życiowego choroby.

Więc tylko test:
Spójrz na zdjęcie i dostrzeż phorid. A może to sciarid?

Gdy ciepłe objęcia słońca otulają ziemię, pod koronami lasów, na polach, a nawet na naszych podwórkach wyłania się cichy cud. Grzyby, te zagadkowe i różnorodne organizmy, mają swoją własną historię do opowiedzenia w okresie letnim. Od żywych barw po ukryte ekosystemy — wyruszmy w globalną przygodę, aby odkryć, jak grzyby rozkwitają w tym magicznym sezonie.

1. Obfite lasy Ameryki Północnej
W Ameryce Północnej lato przynosi obfity pokaz grzybów. Od kultowych smardzów po majestatyczne kurki, lasy ożywają niezliczonymi kształtami, kolorami i smakami. Entuzjastyczni zbieracze wybierają się do lasu, aby zbierać te kulinarne skarby, podczas gdy eksperci od grzybów badają ich rolę ekologiczną. Zróżnicowane krajobrazy kontynentu oferują grzybom plac zabaw, pokazując symbiotyczny taniec między tymi grzybami a drzewami, które nazywają domem.

2. Lasy europejskie
Po drugiej stronie Atlantyku europejskie lasy przedstawiają swoje własne, urzekające opowieści o letnich grzybach. Na przykład czarujące lasy Francji słyną z wyśmienitych trufli. Doświadczeni łowcy trufli i ich wierne psy pracują niestrudzenie, szukając cennych grzybów ukrytych pod ziemią. Tymczasem lasy w Wielkiej Brytanii ożywają dzięki baśniowym grzybom, takim jak kultowy muchomor, dodając odrobinę fantazji do krajobrazu.

3. Fungi Fiesta w Ameryce Południowej
W bujnych lasach deszczowych Ameryki Południowej w miesiącach letnich odbywa się fiesta grzybów. Te tętniące życiem lasy tropikalne są siedliskiem niesamowitej różnorodności grzybów, z których wiele pozostaje nieodkrytych przez naukę. Grzyby te odgrywają istotną rolę w ekosystemie, rozkładając materię organiczną i wspierając równowagę lasów deszczowych.

4. Magia azjatyckich grzybów
W całej Azji od wieków praktykowana jest bogata tradycja uprawy i konsumpcji grzybów. Od szanowanego shiitake po intrygującą lwią grzywę, azjatycka kultura grzybowa jest głęboko powiązana z dziedzictwem kulinarnym i tradycyjną medycyną. Lato w Azji obfituje w grzyby, wzbogacając regionalną kuchnię i dodając potrawom pikanterii smaku umami.

5. Ukryte klejnoty w Australii
Nawet w suchych krajobrazach Australii grzyby znajdują sposób na rozwój w miesiącach letnich. Grzyby, takie jak pustynna trufla, wyłaniają się z piaszczystej gleby, ujawniając zdolności adaptacyjne i odporność tych organizmów. W tym trudnym środowisku grzyby odgrywają wyjątkową rolę, przyczyniając się do delikatnej równowagi ekosystemu.

Od mistycznych lasów Ameryki Północnej po lasy deszczowe Ameryki Południowej, letnie historie o grzybach z całego świata ujawniają niesamowitą zdolność adaptacji, różnorodność i znaczenie tych organizmów. Ciesząc się ciepłymi miesiącami, poświęćmy chwilę, aby docenić cuda ukryte pod naszymi stopami - grzyby, które cicho przypominają nam o magii natury i jej nieustannych cyklach życia i odnowy. Niezależnie od tego, czy szukasz kulinarnych rozkoszy, czy po prostu rozkoszujesz się pięknem tych grzybów, lato oferuje doskonałą okazję do połączenia się z fascynującym światem grzybów.

 

Ostatnio w kilku gospodarstwach zaobserwowano pewne objawy wirusa, co oznacza konieczność większego skupienia się na higienie. Higiena obejmuje wszelkie działania mające na celu zminimalizowanie ryzyka rozwoju i rozprzestrzeniania się chorób oraz szkodników. Największe ryzyko zakażenia chorobami i szkodnikami występuje w momencie napełniania i rozpoczęcia zbiorów, ponieważ od tego momentu do pomieszczeń uprawowych wchodzi kilka osób, ale istnieją również zagrożenia w innych częściach cyklu uprawy, jak podczas opróżniania pomieszczeń uprawowych i często o tym zapominano. Wiele z nich jest wytwarzanych przez ludzi i można im zapobiec.

Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo, że po ostatnim dniu żniw w pomieszczeniach do uprawy nadal przetrwają ślady chorób lub owadów, konieczne jest wygotowanie pomieszczeń do uprawy. Aby mieć pewność, że wszystkie choroby i szkodniki zostaną zabite, konieczne jest ogrzanie całego pomieszczenia uprawowego do temperatury 70°C przez 12 godzin za pomocą pary. Przez całą przestrzeń wzrostu rozumie się, że kompost również osiąga tę temperaturę przez 12 godzin. Często, ze względu na oszczędność kosztów lub czasu, wybiera się skrócenie czasu lub utrzymywanie niższej temperatury, co wiąże się z ryzykiem przetrwania zarodników. Jednak, aby mieć pewność, że zabijesz wszystkie zarodniki, temperatura 70°C jest punktem odniesienia przez 12 godzin, zwłaszcza jeśli na farmie występują choroby lub szkodniki.

Po wygotowaniu rozpoczyna się nowy cykl wzrostu, dlatego ważne jest, aby od tego momentu żadne ślady grzybów, zarodników czy much nie trafiały na obszar uprawy. Jest to często zaniedbywane podczas opróżniania, co oznacza, że ​​przydatność (kosztownego!!!) gotowania była na nic. Dlatego podczas opróżniania należy przestrzegać następujących zasad:

- Dopilnuj, aby osoby opróżniające pomieszczenie miały na sobie czyste ubrania i obuwie.
- Nie dopuszczać do opróżniania osób nieupoważnionych.
- Zawsze wchodź na opróżniany obszar uprawy z zewnątrz, a nie z korytarza roboczego.
- Jeśli to możliwe, nie zatrzymuj się podczas opróżniania, ale tylko wtedy, gdy cała cela jest pusta, a duże tylne drzwi są zamknięte.
- Osoby pracujące przy opróżnianiu nie powinny mieć przerw w tym samym obszarze co kombajny.
- Używaj tylko czystych i zdezynfekowanych materiałów.

Jak tylko pomieszczenie do uprawy będzie puste, jak najszybciej zamknij duże tylne drzwi. Następnie ważne jest, aby jak najszybciej rozpocząć czyszczenie obszaru uprawy, regałów i wszystkich użytych materiałów wodą, najlepiej pod wysokim ciśnieniem. Wymień filtry zarodników, powieś nowe płytki na muchy, aby złapać pierwsze owady, a komórka jest gotowa do wypełnienia. W razie potrzeby nadal można zdezynfekować obszar uprawy.

Erik de Groot
Globalne usługi rolnicze
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

Pliki cookie ułatwiają nam świadczenie usług. Korzystając z naszych usług, pozwalasz nam korzystać z plików cookie.