Niedawny niedobór słomy i siana w niektórych częściach Ameryki Północnej i Europy wywołał lawinę pytań dotyczących tego, co można wykorzystać jako substytut składników kompostu. Pomyśleliśmy, że krótki przegląd materiałów wymienionych przez dr Lee Schislera na North America Mushroom Conference w latach 80. i innych materiałów, które mogą być dostępne w Ameryce Północnej i gdzie indziej, będzie interesujący. Mogą istnieć materiały, o których nie mówimy, a które można wykorzystać jako składniki kompostu, ale najprawdopodobniej w obszarach, w których lepsze materiały nie są łatwo dostępne.

Składniki hurtowe
Słoma, czy to prosta słoma pszeniczna, czy słoma z końskiego obornika, jest najpopularniejszym składnikiem masowym używanym na całym świecie. Można używać innych odmian, takich jak jęczmień i żyto, chociaż w przypadku tych rodzajów słomy konieczne będzie zmodyfikowanie praktyk kompostowania. Zawartość azotu, celulozy, hemicelulozy i ligniny w tych słomach może się różnić w zależności od odmiany, ale różnice prawdopodobnie bardziej zależą od miejsca i sposobu uprawy. Słoma ryżowa, chociaż stosowana w Azji Południowo-Wschodniej, ogólnie nie jest pożądanym materiałem, ponieważ jest fizycznie krótka, twarda i trudna do rozbicia. Słoma owsiana jest również złym materiałem; podczas kompostowania szybko staje się płaska i miękka, co przyczynia się do warunków beztlenowych. Można używać paszy sorgo i trzciny cukrowej, ale łodygi należy fizycznie zgnieść przed rozpoczęciem procesu kompostowania.

Zaczyna się stosować paszę kukurydzianą; nasze badania sugerują, że 25% może być maksymalną ilością, jaką można dodać do formuły słomy i siana bez negatywnego wpływu na plony. Jej struktura może również ograniczać jej stosowanie w systemach, które fizycznie nie siekają paszy. W Pensylwanii i niektórych częściach Kanady siano ściółkowe jest powszechnym składnikiem masowym, a najczęstszymi odmianami są tymotka i trawy sadownicze. Można stosować lucernę, ale ma ona wyższą zawartość N i fizycznie może być trudniejsza do kompostowania. Zazwyczaj w formułach opartych na sianie stosuje się inne składniki masowe, aby zapewnić formułę z dodatkowymi węglowodanami. Te składniki masowe obejmują kolby kukurydzy (zmielone lub zgranulowane), łupiny nasion bawełny (takie jakie są lub zgranulowane). Mniej powszechne są takie elementy, jak kora lub wióry z twardego drewna; liście liściaste są używane sezonowo w jednej z postępowych farm, ale zbieranie i przechowywanie tego materiału jest trudne. Odpady z obierków i krajalnic ziemniaczanych mogą być pewnym rozwiązaniem, jednak prawdopodobnie nie są powszechnie stosowane ze względu na problemy związane z obsługą i przechowywaniem tych materiałów o wysokiej wilgotności.

Inne składniki masowe, które zostały wypróbowane, obejmują łupiny orzechów ziemnych i ryżu, ale zawierają one bardzo dużo ligniny i trudno je rozłożyć w krótkim czasie kompostowania, jaki występuje w większości komercyjnych gospodarstw rolnych. Kora z miękkiego drewna zawiera związki (fenolowe?) toksyczne dla drobnoustrojów fazy 2 i grzybni grzybów. Rdzeń kenafu, produkt uboczny procesu zbierania włókien, oraz odpady z recyklingu papieru są możliwymi składnikami, ale w małych ilościach, powiedzmy nie więcej niż 5-10% całkowitej objętości. Należy przeprowadzić dodatkowe badania, ponieważ odpady papierowe są dzisiaj znacznie inne niż w latach 1970., kiedy po raz pierwszy zgłoszono tę pracę. Obecnie uważamy zużyty kompost grzybowy za materiał wypełniający bez użytecznych składników odżywczych lub za sposób na utylizację małych ilości; jednak trwają badania w celu ustalenia, czy większe ilości można wykorzystać jako składnik masowy lub jako suplement. Pniaki grzybów są często wyrzucane do kompostu, ale niewiele dodają do jego wartości.

Suplementy
„Nieorganiczne” źródła azotu, te bez węglowodanów, są historycznie stosowane wyłącznie w formułach syntetycznych i nie więcej niż 25 funtów na tonę suchej masy innych składników. Najbardziej powszechnym i jedynym wciąż łatwo dostępnym jest mocznik, często stosowany w formułach z czystej słomy pszenicznej jako składnik początkowy do „zmiękczenia” słomy na wczesnym etapie procesu wstępnego kondycjonowania. Zgłaszano, że cyjanamid wapnia jest substytutem, ale musi być dostosowany do pH i nie jest powszechnie dostępnym składnikiem, a zatem nie jest szeroko stosowany. Te nieorganiczne suplementy muszą być dodawane na wczesnym etapie procesu kompostowania i nie są łatwo dostępne dla mikrobów fazy II.

Bardziej „organiczne” suplementy, te z łatwo dostępnymi węglowodanami, są cenne, ale droższe i dlatego są zazwyczaj używane później w procesie kompostowania, aby zapewnić zrównoważoną formułę. Składniki te obejmują bardziej powszechne materiały, takie jak ziarno browarnicze i/lub gorzelniane, łuski ziaren kakaowych (zawierają olej, który lubią mikroby), mączka bawełniana, ściółkowany obornik drobiowy, mielona soja, przesiewy rzepaku i wytłoki z trzciny cukrowej. Najpopularniejszy jest obornik drobiowy dla brojlerów, ale można również stosować warstwowy obornik drobiowy, suszony i przetworzony. Zawartość azotu w oborniku drobiowym może się różnić w zależności od źródła, liczby stad ściółkowanych na nim i innych czynników, dlatego zaleca się regularną analizę zawartości N. Płynny obornik drobiowy jest używany w niektórych obiektach tunelowych, które są do tego przeznaczone. Śruta rzepakowa (wytłok lub rozpuszczalnik) lub przesiewy są bardziej prawdopodobne w stanach północnych i w Kanadzie.

Inne nie tak powszechne suplementy to suszone drożdże piwowarskie, przemiał gryczany, mączka z rącznika pospolitego, pasza glutenowa kukurydziana (w tym otręby), mączka glutenowa kukurydziana, mączka z piór, rozpuszczalne substancje rybne, mączka z oleju lnianego (siemię lniane), kiełki słodu, mączka z oleju arachidowego, mączka z oleju krokoszowego (wytłok lub rozpuszczalnik), mączka z oleju sezamowego (wytłok lub rozpuszczalnik), białko jednokomórkowe, przesiew soi, mączka z oleju sojowego (wytłok lub rozpuszczalnik), łuski kakaowe, miazga buraczana (źródło węgla), mączka z oleju słonecznikowego (wytłok lub rozpuszczalnik), otręby pszenne, mączka z zarodków pszenicy i młyn pszenicy. Mączka z piór jest bogata w N, dlatego ważne jest, aby zapewnić dobrą dystrybucję w mieszance. Rozpuszczalne substancje rybne są bogate w wilgoć i trudne w obsłudze.

Można stosować inne oborniki tuczu, jeśli są hojnie wyścielone słomą z efektywnym okresem wstępnego kondycjonowania, chociaż znam małego hodowcę-hobbistę, który kompostował czysty obornik krowi (bez słomy) i z powodzeniem uprawiał grzyby. Mączka z krwi zawiera azot, ale w formie, która jest bardzo mało dostępna dla mikrobów w fazie II. Pumeks jabłkowy i żołądek są zbyt kwaśne i łatwo stają się beztlenowe; dlatego nie dodają pożądanych cech do formuły.

Jak widać, istnieje szeroka gama dostępnych surowców i każdy z was musi zdecydować, co się sprawdzi. To, co sprawdza się w jednej części świata lub na jednej farmie, niekoniecznie musi sprawdzić się w innym systemie. Dostępność materiałów i ekonomia również odegrają ważną rolę w decydowaniu, jakie surowce sprawdzą się w twoim przypadku.